De ambitie om mijn ervaringen om te zetten in kracht voelde ik al tijdens mijn hbo studie. Ik wilde heel graag andere ouders en kinderen helpen in een scheidingssituatie. Mijn ouders zijn zelf gescheiden toen ik 5 jaar oud was. Samen met mijn 12 jaar oudere broer bleef ik bij mijn moeder wonen. Ik ben ontzettend dankbaar voor mijn moeder die er altijd voor ons is geweest en heel hard heeft gewerkt om ons het beste te kunnen geven. Mijn vader zag ik de eerste jaren om de week een weekend en tijdens de pauzes van school om samen te eten. In mijn herinnering had ik best veel verdriet en vond ik de weekenden bij mijn vader moeilijk. Naast het feit dat mijn ouders uit elkaar gingen, had mijn vader een nieuwe relatie. Dit maakte dat ik aan zowel de scheiding als de nieuwe partner van mijn vader moest wennen. 

Ik zag en voelde het verdriet bij ons allemaal. Ik ervaarde hierbij ook veel onduidelijkheid en heb mij lang schuldig gevoeld. Komt het door mij? Had ik het kunnen voorkomen door bijvoorbeeld minder te huilen of liever te zijn? Nu weet ik natuurlijk dat het niet zo was. Toen mijn ouders merkten dat de omgangsregeling van om het weekend niet fijn verliep, hebben ze dit uiteindelijk gestopt. Hoe dit precies is verlopen kan ik mij niet meer zo goed herinneren. Wel weet ik dat het mij rust gaf en dat dit toen de juiste keuze is geweest. 

Vanaf dat moment zie ik mijn vader eens in de zoveel tijd, zo’n 5 keer per jaar. Dit zijn vooral de verjaardagen en sommige feestdagen. Voor mij is dat nu goed zo. Ik heb een lange weg moeten afleggen om hier vrede mee te hebben. Ik heb namelijk altijd de hoop gehad dat mijn ouders meer met elkaar zouden gaan communiceren als ouders van mijn broer en mij. En de hoop dat mijn vader een actievere rol in mijn leven zou hebben. Het is gelopen zoals het is gelopen en ik kan nu inzien dat alle ouders doen wat ze kunnen doen en geven wat zij kunnen geven. 

Met de kennis van nu heb ik veel meer begrip gekregen voor de situatie zoals deze gelopen is. Dat komt onder andere door mijn werk bij het Kenniscentrum Kind en Scheiding, maar ook door mijn rol als vrijwilliger bij Villa Pinedo, verschillende coaches (binnen mijn organisatie en vanuit Villa Pinedo), psychologen en familieopstellingen. Ik vond het zelf heel prettig om te kunnen praten met een professional, zodat er vanuit een objectieve blik meegedacht kon worden. Zelf voelde het altijd beladen om te spreken over dit thema in mijn leven, maar door er met een derde over te praten, kon ik leren het een plek te geven. Ook mijn ouders hebben hun eigen rugzak met hun eigen verleden, waarbij zij op hun manier alles hebben geprobeerd om het zo goed mogelijk voor ons te regelen. Ik ben tot slot ontzettend dankbaar voor het netwerk om mij heen. Ik heb altijd veel liefde gevoeld en gekregen. Familie was en is er altijd voor ons. Dit zal ik altijd als warm en fijn ervaren.