Van alleenstaande moeder naar een nieuw gezin

Anne was jarenlang alleenstaande moeder voordat ze opnieuw verliefd werd. “Na mijn scheiding heb ik vijf jaar alleen voor mijn kinderen gezorgd. Toen ik een nieuwe relatie kreeg, hebben we de eerste jaren apart gewoond, maar wel samen vakanties gevierd. Het was fijn om die tijd samen door te brengen, en we merkten dat kleine gewoontes die je met elkaar opzet, nu tradities zijn geworden. Zo hadden we bijvoorbeeld vroeger één keer in de week een soort feestavond, waarop we iets lekkers eten en iedereen was hier altijd bij aanwezig. Dat zijn dingen waar we vandaag de dag nog over praten. ”

Toen Anne en haar partner uiteindelijk besloten om samen te gaan wonen, kwam er veel op hen af. “Het was lastig om de balans te vinden tussen mijn kinderen en mijn nieuwe partner. Verliefd zijn maakt het ingewikkeld; je wilt bij die persoon zijn, maar je weet ook dat je kinderen de belangrijkste rol in je leven spelen,” legt Anne uit. Vooral voor de kinderen was het een grote aanpassing. “De verhuizing naar een nieuwe plek betekende voor sommige kinderen een verandering van school, wat zwaar voor ze was. Achteraf vraag ik me wel eens af of we er beter aan hadden gedaan om meer tijd te nemen.”

Uitdagingen en emoties

Het vormen van een nieuw gezin bracht ook de nodige emoties met zich mee. “Mijn jonge kinderen vonden het geweldig om een groter gezin te hebben met zoveel broers en zussen, maar voor de oudere kinderen van mijn partner was het lastiger. Ze moesten wennen aan de nieuwe situatie en misten soms de tijd met hun eigen vader,” vertelt Anne. “Omdat zij namelijk bij ons introkken, kwamen zijn kinderen minder vaak langs. Emotioneel was dat wel zwaar voor de kinderen van mijn partner, maar ook voor mijn partner zelf.”. 

Anne en haar partner deden hun best om open te blijven communiceren. “We proberen altijd in gesprek te blijven, vooral één-op-één met de kinderen. Het helpt om echt te luisteren naar hun behoeften en die serieus te nemen. Soms wil iemand wel wat over de situatie zeggen, maar voelt zich niet geroepen om dit in groepsverband te doen. Dan kunnen die één-op-één momentjes echt goed helpen. ”

Communicatie met ex-partners van groot belang

Een belangrijk aspect van het samenvoegen van twee gezinnen is het behouden van goed contact met de ex-partners. “Toen de kinderen jonger waren, overlegden we veel. Nu ze ouder zijn, heeft iedereen toch een beetje zijn eigen aanpak. Maar over belangrijke dingen, zoals school en uitgaan, proberen we op één lijn te zitten. De goede communicatie met mijn ex-partner heeft hier enorm bij geholpen.”

Anne kijkt met een positief gevoel terug op hoe ze de overgang na haar scheiding heeft aangepakt. “Ik ben blij dat ik de tijd heb genomen om me volledig op mijn kinderen te richten voordat ik weer een relatie aanging. Dat gaf ons allemaal de ruimte om goed verder te gaan.”

Waardevolle herinneringen en advies

Anne heeft veel geleerd van haar ervaringen als moeder in een samengesteld gezin. “Het belangrijkste is om open te blijven communiceren en tradities op te bouwen die voor iedereen een gevoel van veiligheid geven. Voor ons zijn die momenten op vakantie altijd heel waardevol geweest. Daar is onze band als gezin echt gegroeid. Nu alle kinderen ook echt een volwassen leeftijd hebben, krijg je ook steeds serieuzere en leuke gesprekken.”

Hoewel er onderweg obstakels waren, is Anne trots op wat ze met haar gezin heeft opgebouwd. “We hebben samen iets moois neergezet, en daar ben ik heel blij mee.“Het is fijn om te zien hoe comfortabel iedereen met elkaar is. Die momenten maken alle uitdagingen de moeite waard. Haar boodschap aan andere ouders is duidelijk: “Blijf praten, zorg voor verbinding, en waardeer de kleine momenten die jullie samen delen.”

*Anne heet eigenlijk anders, maar voor de privacy van haar en haar kinderen is gekozen voor een andere naam.